ескек шалу — (Рес., Астр.) ескек есу. Е ск е г і ң д і оқсатып ш а л (Рес., Астр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қай ескек — (Қарақ.) қайықтың кейінгі жағында отырып есу үшін жасалған жалғыз ескек … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бас ескек — Қайықшының алдыңғы ескегі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
еспе — зат. сөйл. Ескек, ескіш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қалақ — 1 (Шығ.Қаз.: Күрш., Марқ.; Сем., Аяг.; Монғ.) қасық, қалайы қасық. Қ а л а қ т а п салу (Шығ.Қаз., Марқ.). Ол дүкеннен төрт қ а л а қ сатып алды (Шығ.Қаз., Күрш.). Шешем берген сол бір қ а л а қ талқанның дәмі аузымнан кетпейтіндей көрінді (Д.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
солақ — 1 (Орал: Чап., Жымп.) үйдің бір жағына жалғас салынған аяқ табақ сақтайтын не мал ұстайтын бөлме. қ. бұрма. 2 (Қарақ.) арба арысының арасындағы ағаш 3 (Жамб., Шу; Гур.: Маңғ., Шевч.) ен; жылқының, қойдың, т.б. қамшылар жағындағы құлағының ұшын… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
таяу — I … Әпербақан жігіттер Мөңке мен Еламанның ескек, т а я у ы н өз қайықтарына салып алды (Ә.Нұрпейісов, Қан мен тер, 458). Кез келген үйдің маңында теңкиген қайық, алты құлаш ау, төрт құлаш т а я у (Б.Омарұлы, Қаратерең., 5). II тая етістігінің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
эндемик — зат. биол. Белгілі бір аймақта ғана тіршілік ететін және өте сирек ұшырасатын жануар немесе өсімдік. Каспий теңізінде ғана мекен ететін қазіргі ескек аяқтылардың э н д е м и г і – тюлень «Қызыл кітапқа» енгізілген жоқ (Лен. жас, 24. 10. 1985, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі